Φύλακας άγγελος έγινε η θλίψη,

Φύλακας άγγελος έγινε η θλίψη,

Σκιά μου στο φως και στο σκοτάδι,

Διακριτική, σιωπηλή καραδοκεί,

Την πιο μικρή χαραματιά να μπει,

Την ανάσα της δεν την ακούω,

Μα μόλις λίγο αφεθώ,

Την εκπνοή της στο λαιμό μου,

Βαριά, ρόγχος θανάτου,

Πισώπλατα χτυπάει,

Ανάσα βαριά ερωτική προσμένω,

Χάδι στα αυτιά μου,

Helpless να ενδώσω,

Μα κάτι άλλο συναντώ,

Έγέμισαν τα μάτια μου,

Θαυμαστές εικόνες,

Αυτές που μόνο η άνοιξη,

Γεννά,

Η φύση σε πλήρη οργασμό,

Εικόνες όμορφες κεντά,’

σκύψαμε στα μικρά ανθάκια

Κανένας άνθρωπος δεν έφτιαξε τέτοια ομορφιά,

Κίτρινα, ροζ, άσπρα,

Και οι ματωμένες παπαρούνες

Στόλισαν την ζωή μου,

Προσωρινά,

Ελεύθερη μέσα στη φύση

Και η νιότη γύρω μου να κελαηδά

Και μόλις

Έχασα την επαφή μου,

Όλα σκοτείνιασαν ξανά,

Από την αρχή πρέπει να αρχίσω

Σαν νήπιο που μόλις μαθαίνει

Να περπατά,

One step once

Να μάθω σ όλη την μιζέρια,

Να Χαμογελά τρελλά

3-13