ενδόμυχη ζωγραφιά

Θα πρέπει την ενδόμυχη ζωγραφιά σου

Με απαλή γόμα να σβήσω

Λευκό το χαρτί πάλι να μείνει

Λευκές νύχτες να ζήσω

Χωρίς την αόρατη σου ομορφιά

 

Πρέπει να σε διαγράψω

Από την πτωχή μου ζωή

Λευκές κόλλες να απομείνουν,

Αποτυπώματα γεμάτες

Που δεν σβήνουν

Καθώς ο χρόνος άσπλαχνα κυλά

Σαν κάποιος που τα πρώτα γράμματα

Μαθαίνει, σφικτά το μολύβι κρατά

Και με δέος δυνατά τα γράμματα χαράσσει

Στο άσπιλο άπειρο χαρτί

Και όσο και να σβήνει

Τα ίχνη έχουν μείνει

Και αν την σελίδα σκίσει

Πάλι ολοζώντανες οι μαχαιριές.

Τα δάκρυα θα λιώσουν το χαρτί

Μουντζούρες ολόμαυρες

Θα μείνουν στο useless

Notebook της καταχνιάς  

9-2013