Ta πρωινά της Κυριακής

Ta πρωινά της Κυριακής

Γυναίκες  ξεχύνονται στους δρόμους

Για την λειτουργία της Κυριακής,

Το λούσιμο, το κομμωτήριο το σαββατιανό

Το μπάνιο το επιμελημένο

Ντυμένες στα καλά τους

Την τσάντα τους κρατούν σοβαρά,

λουστρίνια παπούτσια κάπως στενά

Δυο –δυο ή μοναχικές

Τα σκουλαρίκια του γαμπρού

Την αλυσίδα του γάμου,

Και το ρολόι της χειρός

Περιοδική κίνηση του φεγγαριού

μοναδική έξοδος Του νου,

ένα με τον επουράνιο

Και τη γνωστή παρέα

συνήθεια χαμένη από παλιά,

Αφήνουν το σύζυγο να ροχαλίζει,

Στα άσπρα σεντόνια τα υφαντά

Παρέα με της νιότης του τι τρέλες,

Και άλλοι να ονειρεύονται

Του Αλεξάνδρου τις κτήσεις,

Ωσάν παιχνίδι παιδικό,

Μες τους γνωστούς τους ψαλμούς

Να χάνονται με πίστη

Ελπίζοντας, τάζοντας, παρακαλώντας,

Ευήκοον  νουν να έβρουνε

Τα πρωινά της Κυριακής,

Αφήνουν το νου να ταξιδεύει

Μακριά σε τόπους ιερούς,

Αθώους μες στο κρίμα,

Σε όλες τις  σκέψεις

Καλές κακές και πονηρές

Άφεση να δίδεται

πρόθυρα

Να εκτίσουν την ποινή

Της άλλης εβδομάδας.

 10-13