Είδα το όνομα σου στο τηλέφωνο μου

Είδα το όνομα σου στο τηλέφωνο μου

Και η καρδιά μου αναπήδησε

Έβαλα με τρεμάμενα χέρια τα γυαλιά μου,

Και εδιαπιστώθη  το μέγα λάθος,

Δεν με ενεθύμηκες

Μπορεί όμως και να με αναπολείς

Να με κάνεις και εσύ ένα πλάσμα

Όπως θέλεις

Είναι το σώμα μου γεμάτο

από την άυλη παρουσία σου

τα πάντα πληρών

εις την ιδιάζουσα πενιχρά ζωή μου,

σε κάνω ποιηματάκια

καθώς οφείλω το νοικοκυριό

μου να εκτελέσω

αφήνω τα πιάτα να συνωστίζονται στο νεροχύτη,

τις τρίχες να στολίζουνε το σπίτι

εμπρός στο υπολογιστή γράφω,

το πρόσωπό μου γαληνεύει,

ανεπαίσθητα χαμόγελα

αναδύω,

Κυριακή πρωί

Ανοιξιάτική μέρα,

Δροσερό αεράκι,

Κάποια κελαηδίσματα,

Μέσα στα καθημερινά θα πνιγώ

Θα παλέψω με την σκόνη,

Τα πιάτα, το μπάνιο και το νεροχύτη,

Σαν κατσίκι

Πάνω στα βουνά να χορεύω,

Παράφωνα τραγούδια να εκπέμπω

Μέλισσα από βράχο σε βράχο

Να χοροπηδάω

Ελεύθερη ελεύθερη από όλα

Και από όλους

Παγανιστικούς χορούς

Αδίδακτη

Μαινάδα

Στα όρη και τα βουνά

Την ζωή να κατασπαράξω.

 4-13