Sειρήνιος

μάγκας ο Οδυσσέας  εβούλωσε τα ώτα των συντρόφων του

(πόσο μάγκας, μια ερωμένη τον προστάτευσε)

με κερί από χαρούμενες μέλισσες

ο βοερός βόμβος τους

εσκέπαζε  τον ήχο των σειρήνων,

άκουγαν οι ναύτες το τραγούδι του μελιού

δεν παρασύρθηκαν

δεν χάθηκαν προσωρινά

δέθηκε γερά στο κατάρτι ο πολυμήχανος Οδυσσέας

το πλάνο τραγούδι

γλυκό και λάγνο

ακούγοντας το, ακολουθείς αθέλητα το δρόμο

της απώλειας,

χάνεσαι, ξεχνάς τον όποιο προορισμό,

ή κατασπαράζεσαι

εκδίκηση για την αρπαγή,

αισθησιακές φτερωτές μορφές,

θα σε πάρουν μακριά,

σιωπηλές φωνές αγγελικές,

παρακαλά και ο Οδυσσέας

να τον λύσουν,

να τρέξει να χαθεί στην πρόσκαιρη δολοφονική ηδονή

αλλά πάντα κάτοχος της κατάστασης

είχε διατάξει είχε προβλέψει

τη σωτηρία του,

και όσο φώναζε πιο σφικτά οι κόμποι,

μόνο το τραγούδι του Ορφέα

κατατρόπωσε τις  μαυλιστικές σειρήνες

but το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο

140 ντεσιμπέλ η σειρίνια σιωπή σου

στο μαγνητικό πεδίο της αδιαφορίας

ακούσια στροφιλίζομαι

επρόσταξα το πρέπον

να αλυσοδέσει

το κορμί μου,

ελεύθερη η σκέψη

τσακίζεται

στα αιχμηρά βράχια της απουσίας σου

12-13