again

 Εισήλθες ησύχως και αοράτως

Εις την έρημον κάμαραν μου!

Ουδέν ηκούσθη εξόν από την οπτασίαν σου

Βραδέως περπατούσα , ανάλαφρα

Αφήνοντας τες προσδοκίες

Χρόνων

Ηγαλιάσθη η ψυχή μου!

Το σώμα μου ερρίγησε στην ανάλαφρη  εκπνοή σου

Το άυλον εγένετο ύλη πάλλουσα

Θερμή πνοή εφύσυξες εντός μου

η πεθαμένη σάρκα αναδύθηκε

πεσούσα again

εις την προτέραν κατάστασιν 

ουδόλως επτοήθη  η ελπίς

ακμάσουσα εις το βαρύ φορτίο του άνευρου βίου

εσαεί αναμένουσα την εκ νεκρών ανάσταση

ζώντας τον καθημερινόν επιτάφιον

αναχάπαρτα εδονήθη η σιωπή

και σκότος εγένετο again

≤2011