5/6/14

εκφορά



Οσάκις φεύγω από τις συγκεντρώσεις

Είναι σα να τελειώνει μια κηδεία,

Σαν αποχαιρετώ τον προσφιλή

Νεκρό

Έριξα μια χούφτα κορεσμένου χώματος
Χώμα αφομοιωμένο από άλλους νεκρούς

Άφατη η λύπη

Δέος προς τον ανίκητο θάνατο

Αδυναμία

Να είσαι κύριος της ζωής σου

Ποτέ πια δεν θα είναι το ίδιο

Τα δάκρυα ο πόνος

Δεν λυγούν το αναπόφευκτο



Μια χούφτα άγριοι

Ανεμίζουν τα εύθρυπτα  δόρατα

Σε τοίχους από Graphene  

Το καραβάνι των τρελών

Εκκωφαντικές οι άηχες κραυγές

Απόθεση πόνου

Η θλίψη παντοκρατόρισσα,

Διαχέεται αγέρωχη

Νικήτρια



Τελετουργικά Δακρυγόνα για

Να απομακρυνθεί το μίασμα



Έβοσκαν αμέριμνοι οι αμνοί

Οι περισσότεροι επίστευαν 

Τους διεφθαρμένους ποιμένες

Και τα πιστά σκυλιά τους

Πλεγμένοι όλοι μας σε

Ασταθείς ισορροπίες,

Αλλού ατενίζαμε

Έπεσε η βαριά

Με δύναμη απροσδόκητα 
στις ξένοιαστες

Κεφαλές,

Αποσυντονισμός

Το βλέμμα θολώνει

Το βλέμμα αστράφτει,

Νευρόσπαστα



Περιφορές στην σκληρή

Αδιάφορη κοινωνία

με άδειους αστόλιστους επιταφίους

χωρίς αντιπροσώπους

της πολιτείας και της θρησκείας

ολομόναχοι

ζωντανοί σοροί

εκφορά

αναπόδραστος  χαμός

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου