τάπητας

Θλιβερές τρίχες στο πάτωμα

Θυμίζουν τάπητα

Από σύριγγες

Κάτω από το πεύκο,

Στρώμα πικρό πόσες εγχύσεις

Παράνομες γλυκές και ανέλπιδες

Πιο πάνω από το κοιμητήρι,

Γοργά τρέχει στις φλέβες 

η  ψευδαίσθηση ΄που σβήνει γρήγορα

Και σέρνεται μες στα σκατά

Σαν σε θάλασσα

Να βρεις πάλι την ελπίδα

Μόνος, μαζί με άλλους;

Αναζητάς και όλο πιο πολύ

Μες στα σκατά

Σπίτι σου πια και αυτά

Σίδερο το κορμί στη  κοινωνίας τα καλά

Ούτε δεσμά ούτε καρδιά

Ανήμπορο στην πεθυμιά

Γυρεύεις θύματα

≤2011