I wish,

I wish, θάθελα,

λας έρχουσεν

λας άφηνες όλα τα κοινωνικά βαρίδια σου,

με ορμή εφήβου,

με την αγάπη της μάνας ,

τρυφερός και δυνατός

αποσπασμένος από τις πέτρινες μάσκες σου.

Γυμνός από τις πανοπλίες σου,

Έκδυση,

Ελεύθερος,

Άνοιξε τα φτερά σου σαν πεταλούδα

Που αφήνει το άχρηστο πια κουκούλι της

Θα σε ταΐσω βασιλικό πολτό,

Βασιλικός κηφήνας

Θα αναγεννηθείς,

Εργάτριες θα σε ταΐζουν 

Θα σε φροντίσουν

Αιώνια θα ζήσεις

Σε μελένια κυψέλη

Πρέπει να σταματήσω

Θα κάνω μαρμελάδα

Μες την νύχτα θα γυρίζω την ξύλινη κουτάλα,

Θα λιώσουν τα φρούτα,

Σκληρά θα παραδοθούν

Στη φλόγα

Η ζάχαρη θα λιώσει

Φρούτα  και ζάχαρη θα γίνουν ένα,

Μετουσίωση

Δύο ξένα ένα

Ποτέ πια αυτονομία

Συγχώνευση

Αναγέννηση

Και ένα…..

Στα βάζα θα τα κλείσω τα αποστειρωμένα

Και στο ψυγείο θα μπουν,

Η φλόγα δροσιά θα γίνει

Σε ψωμί, σε γιαούρτι

Λίπος υποδόριο

Ανάμνηση –αποδόμηση- ανακύκλωση…

≤2011