ονείρατα

Ένα σπιτάκι να ισορροπεί

Στην λοφοπλαγιά

Στα πόδια της

Η θάλασσα να σιγομουρμουράει

Μυρωμένος ο φράκτης με

Το αγιόκλημα

Σιμά του να ασπρίζει το γιασεμί

Κι ρολογιά σεμνά την ώρα να δείχνει

Μπροστά ο κήπος

Να ασφυκτιά κατιφέδες πετούνιες

Σκυλάκια σκουλαρίκια ζίννιες και λειριά

Θυμάρι, βασιλικοί μέντα  δυόσμος

Όλα μαζί θα χορεύουνε καθώς το αερόπον

Θα ανασάνει

Γλυκές μεθυστικές ευωδιές

Αποχαύνωση

Παράδοση στο όνειρο

Σιμά ο λαχανόκηπος

Κάθε εποχή θα αναβλύζει

Χαρούμενα εύρωστα φυτά

Πολυχαϊδευμένα

Μια κατσικούλα με τα άτακτα παιδιά

Γύρω γύρω θα βελάζει,

Κάτω από της αγάπης το δεντρί

Τον ήλιο αγαπημένοι θα κοιτάμε

Όλα τα πουλιά του ουρανού

Θα έρχονται να μας μιλάνε

Τον παγωμένο τον χειμώνα

Μπροστά στη φωτιά

Τις σπίθες αγκαλιά

Θα μετράμε

Όλος ο κόσμος

Σε ένα σπιτικό

Τα δέντρα θα μοιράζουν τους καρπούς τους

ζωή μέσα μου θα αναστήσεις

Εσύ πνιγμένος ξένος στην αστική σου τη ζωή

Και εγώ ονείρατα να φτιάχνω 

Σ ένα διαμέρισμα στεγνό σιωπηλό

παρέα με τη βοή του δρόμου.