The Peasant

Ήρθες και εσύ

Σαν όλους εμάς από την επαρχία

Αναζητώντας το όνειρο

Του  prosperous βίου

Μπορεί και οι γεννήτορες να είχαν

Λίγα ζωντανά

Και ένα κομμάτι γης

Τα εγκατέλειψες όλα;

Γιατί;

Ελπίζοντας

Εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο

Έπρεπε να είσαι επί ποδός

Πολέμου,

Τα ζώα δεν έχουν day off

Η γη στριμμένη

Με καπρίτσια

εκδιδόμενη  στο καιρό

Τα ρούχα πάντα βρώμικα

Και η μυρωδιά των ζώων

Κολλημένη

Δεν ήταν σαν και τώρα

Που γυρνούν στη γη

Αναζητώντας δύναμη

οργώνοντας μέσω internet

τις βιολογικές καλλιέργειες

Γυρνούν οικειοθελώς, επιλέγουν

Τότε δεν υπήρχαν οι επιδοτήσεις

Και τα φθηνά μεροκάματα

Των αλλοδαπών

Αλλοδαποί ήμασταν εμείς  

Δεν ήθελες να μείνεις χωριάτης

Ήθελες κάτι καλύτερο για τα παιδιά σου

Την πατήσαμε αγαπητέ

Αργήσαμε να διαβάσουμε Παπαδιαμάντη

Αλλά και πάλι δεν θα καταλαβαίναμε

Θα φεύγαμε

Εσωτερικοί μετανάστες

Αργήσαμε να συνειδητοποιήσουμε

Πάντα θα ήμαστε τα στηρίγματα

Για να πατούν οι άλλοι

Μας θέλουν ήρωες

Με τρεις και εξήντα

Φτύσαμε αίμα

Για τις δουλειές που δεν μας ανήκουν

And nowadays φευγάτες και αυτές

Αλληλοκατηγορούμενοι

Κενοί ανέλπιδοι

Βεβαίως εμείς είμαστε

Το ασφαλές αίτιο

Της μεγαλειώδους κρίσεως

Εμείς σαν σύγχρονοι

Δαυίδ-ες έπρεπε

Με γυμνά χέρια

Με αγάπη και καλοσύνη

Να αναμορφώσουμε

Να αλλάξουμε την ψυχασθενική  

Εμμονική κοινωνία

Χάσαμε αγαπητέ

Unfortunately και εκεί

θα παραμέναμε είλωτες

Αγροτικοί, χωριάτες

Αλλά προτιμήσαμε

Την αστική δουλεία

Άθλιοι μικροαστοί

Have a nice day, my dear!

Υπάρχουν και οι μετα

Θάνατο θεωρίες

Ι dont know

Μπορεί εμείς οι φτωχοί

Πνεύματος

Οι αμαρτωλοί

Να βρούμε at last

Τη γη της επαγγελίας  

Οι θεοί όλων των θρησκειών

Να δεχθούν στις στοργικές αγκάλες τους

Τα απολωλότα πρόβατα