Σαν θηλυκός Πυγμαλίων,

Σαν θηλυκός Πυγμαλίων,

Χρόνια σκαλίζω το  άγαλμα σου από μέταλλο,

Ιδανικό άγαλμα το βέλτιστο στην ιστορία

Χρόνια με τέχνη, υπομονή και αγάπη

Σκάλισα με τρυφερότητα ένα- ένα

Τα κύτταρα σου

Καμία λεπτομέρεια δεν μου ξέφυγε

Τον πιο όμορφο δημιούργησα

Όμορφο σαν τον Απόλλωνα

Δίκαιο σαν τον Αριστείδη

Σοφό σαν τον Σόλωνα

πιο θαυμαστό από όλα τα δημιουργήματα

και ο έρωτας αθόρυβα, ανεπαίσθητα

με παγίδευσε,

όταν το συνειδητοποίησα

είχα πιαστεί

σαν πουλί στη ξόβεργα,

απελπισμένη ζω

καθημερινά την νοητή σου

παρουσία,

το τέλειο δημιούργημα

κοντεύει να με οδηγήσει

στην ψυχασθένεια,

άνοιξα τα μάτια μου

και βλέπω ένα άγνωστο

οικείο άγαλμα

το περιβάλλω

με τη περίσσια παρελθοντική αγάπη μου,

αυτό το άδειο πουκάμισο

είναι το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου μου,

Σπλαχνικοί θεοί

Ζωντανέψτε το άψυχο για μένα άγαλμα,

Αλλιώς

τη θερμή μου ανάσα θα εκπνεύσω

στα σκοτεινά χείλη

ζωή εγώ θα δώσω,

το υπέροχο άγαλμα

σε άνθρωπο θα μετατρέψω

χωρίς τα δώρα των θεών

κοινό, συνηθισμένο άνθρωπο, χωματένιο,

όπως πρώτα

τα δώρα της αγάπης

όλα θα  δωρίσω.

Ταπεινή αγάπη θέλω να ζήσω

6-6

http://terra-mouse.blogspot.gr/2010/12/blog-post_19.html