Ομπρέλα για τις ξαφνικές
σταγόνες της βροχής
Καμία προστασία για τα
κύματα θλίψης,
Έπρεπε να αφήσω τη βροχή,
Σαν βάλσαμο στις πληγές
μου να πέσει,
Τη φωτιά και λαύρα
Λίγο να σβήσει,
Με το ένα χέρι προστασία
Το άλλο με διαλύει,
Σαράκι κατάτρωει
Την παραπαίουσα ψυχή μου,
Σαν νεαρό φυτό
Με την παραμικρή εκπνοή
Άνεμο φοβερό
Αισθάνομαι,
Με τσακίζει,
Ώρα είναι να τρελαθώ
Από έρωτα,
Όλο ανασυντάξεις,
Και καλές προθέσεις
Σαν το πάγο λιώνουν,
Στο ενδόμυχο ήλιο.
6-13
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου