Δεν σε ανακαλώ από τη μνήμη μου

Δεν σε ανακαλώ από τη μνήμη μου

Γιατί είσαι η μνήμη μου

Ζω στη χώρα του εκτοπλάσματος σου,

Προκλητικά και ακάλεστα

Περιφέρεσαι στην ύπαρξη μου,

Με κουβαδάκι προσπαθώ να αδειάσω

Τη θάλασσα

Ένα απειροελάχιστο άτομο

Στην μαγνητική ανώφελη παγίδα σου,

Ας είναι

Έχω παραδοθεί,

Άσπρα λάβαρο της τελειωτικής μου νίκης

Θα υψώσω,

Αν μπορέσω

Χωρίς δύναμη

Θα με καλύψει

Σαν σάβανο

Αφού δεν ζω

Και δεν ξέρω αν ποτέ έζησα

Υπάρχει θεραπεία για την ιδεοληψία;

7-13