Τις διακοπές σου αμέριμνος θα διάγεις,

Τις διακοπές σου αμέριμνος θα διάγεις,

Θάλασσα, ήλιος, ψάρι

Κορμιά λεία, άτριχα θα σε τριγυρίζουν

Άνετος και ξένοιαστος

Θα περνάς τη μέρα

Με οικογένεια , φίλους και χταπόδια

Και εγώ στην καυτή Αθήνα

Ανόητα ποιήματα θα γράφω

Δεν θέλω να φύγω

Πού να πάω;

Κρανίου τόπος ο κόσμος

Χωρίς εσένα,

Από τα μάτια σου έχάθη,

Η αεικίνητη μορφή μου,

Ίσως και ποτέ να μην με είδες,

Διαβάτης που συνάντησες τυχαία,

Ο ήλιος αδιάφορος κάθε μέρα

Κάνει το ίδιο το ταξίδι

Ζωή δίνει χωρίς να το ξέρει

Κοντά του καίγομαι

Μακριά κρυώνω,

Θα φύγει και αυτό το καλοκαίρι

Όπως έφυγε η ζωή μου.

7-13