Εύγε μου τα κατάφερα

Εύγε μου τα κατάφερα (εδώ χαμολεγάνε ειρωνικά)

Τουλάχιστον μέχρι τώρα

Από καιρό θα έπρεπε να είχα ενδώσει

Στη θλίψη που με παραφυλά,

Κανονικά θα έπρεπε

Είχα αιτίες

Και μπορούσα να φτιάξω και άλλες

Να πέσω στην απατηλή στοργή του αλκοόλ,

Με μια μπουκάλα μπροστά

Στα χιόνια της TV

Ή στην κίτρινη νικοτίνη

Ή ακόμα καλύτερα στο μαύρο

Άσπρο και στα παρεμφερή

Σ΄ όλα αυτά που εστιάζεις,

Όλη την ύπαρξη σου,

Αδιαφορώντας για όλα τα άλλα,

Άλλα εγώ ποιήτρια εν δυνάμει,

Δημιουργός αϋλων,

Ζω σε δικό μου όμορφο κόσμο,

Βρίσκω πάντα ένα αδιάφορο αμέτοχο αρσενικό,

Έναν ανικανοποίητο έρωτα,

Να παρακαλώ τους ουρανούς

Να με απαλλάξουν από τη  σκέψη του,

Να βρίσκω χαρά στη δουλειά,

Να δουλεύω σα μελισσένιο μυρμήγκι,

Εγώ που πήρα τη ζωή μου λάθος

Και δεν ξέρω τι θα άλλαζα

Αν τη ξαναζούσα.

5-13